Tijdens mijn minor Positieve Psychologie werden diverse onderwerpen besproken welke een positieve invloed hebben op je gevoel van welzijn of welbehagen (een woord dat je niet zo vaak hoort, welbehagen). Oftewel gelukkig zijn.
Een van de rode draden die ik in verschillende modellen, theorieën en onderzoeken terug zie komen is toch wel onze behoefte aan verbinding met anderen. Dit gevoel van verbinding heeft een enorm positieve invloed op je welzijn. En in het verlengde dan ook je gezondheid. Daarbij hoef je niet alleen te denken verbinding met hele goede vrienden of collega’s. Wat verbinding betreft lijkt het erop dat alle beetjes helpen.
Er is bijvoorbeeld onderzoek gedaan in de metro waarbij de deelnemers gesprekjes moesten aanknopen met onbekende medereizigers en een controle groep welke dit niet deed. Daarna werden die deelnemers gevraagd hoe gelukkig zich voelden (meestal op een schaal van 1 tot 10). Wat bleek, de deelnemers die een gesprekje aanknoopten gaven aan zich gelukkiger te voelen dan de mensen die dat niet deden. Omdat er natuurlijk wat haken en ogen zijn te verzinnen rondom dit onderzoek hebben ze het onderzoek overgedaan. Hierbij hebben ze na de gesprekjes niet de deelnemers gevraagd maar de medereizigers naar hoe gelukkig zich ze voelden. En ook uit dit onderzoek bleek dat de mensen die een gesprekje hielden zich over het algemeen gelukkiger voelden dan de mensen die dat niet deden. Hoe komt het dan dat we dit niet vaker doen? Ook dat is onderzocht. Wat blijkt? Als we de metro instappen verwachten we gelukkiger te zijn als we geen gesprekjes aanknopen.
De afgelopen vakantie heb ik, als experiment, tijdens de afwas dan ook wat vaker dan anders een gesprekje aangeknoopt met mijn mede-afwassers om te kijken wat voor effect dit op mij had. Nu kan ik niet direct objectief zeggen of mijn geluksgevoel door die gesprekken hoger is geworden. Wél kan ik zeggen dat ik hele leuke gesprekken heb gehad. Van heel oppervlakkige tot serieuze onderwerpen. Bovendien werd het doen van de afwas een stuk gezelliger ten opzichte van de momenten dat ik stil bleef afwassen terwijl er mensen naast me stonden. Op die momenten veroorzaakt het vermijden van contact toch een ietwat onbehaaglijk gevoel. Dat kan natuurlijk ook komen omdat ik van dit onderzoek weet of dat ik mijzelf tegenhield niet in gesprek te gaan terwijl ik dat misschien eigenlijk graag wilde. 😊
En op die momenten dat er niemand is om mee te praten? Zoals ik had op deze foto? Zorg dan voor een afwasplek waarbij je verbinding hebt met de natuur. Natuur heeft ook een positieve invloed op je welzijn. 😉
Dus mocht je de volgende vakantie gebruik kunnen maken van een afwasmachine, vraag jezelf dan af of je daar echt gelukkiger van wordt. 😂
Deze foto geeft mooi weer hoe de wegwijzer voor mij als loopbaancoach een krachtige metafoor is. Bij het zien van een wegwijzer telkens besef ik steeds hoe relevant en betekenisvol mijn werk als loopbaancoach is.
Net zoals op een wegwijzer verschillende paden worden aangegeven, zo zijn er ook talloze mogelijkheden en keuzes in je loopbaan. Een goede loopbaancoach fungeert als je gids, die je helpt bij het verkennen van deze paden, het identificeren van je sterke punten en passies, en het ontwikkelen van een heldere routekaart om je professionele doelen te bereiken.
Net zoals een wegwijzer de verschillende routes aangeeft, kan een loopbaancoach je helpen om de vele opties in je loopbaan te verkennen. Of je nu op een kruispunt staat en niet zeker weet welke richting je moet kiezen, of dat je gewoon behoefte hebt aan begeleiding bij het nemen van de volgende stap, een loopbaancoach kan je ondersteunen bij het nemen van weloverwogen beslissingen die in lijn liggen met je doelen en waarden.
Belangrijk is dat een loopbaancoach niet alleen vertelt welke weg je moet inslaan, maar je ook helpt om zelfbewustzijn en zelfvertrouwen op te bouwen. Door middel van gerichte vragen, oefeningen en reflectie, stimuleert een loopbaancoach je om je eigen krachten en ambities te ontdekken. Zo kun je met vertrouwen stappen zetten richting een bevredigende en betekenisvolle loopbaan.
Wat dat betreft kan een loopbaancoach je, net als een wegwijzer, er bewust van maken welke kant je op kan. Zoals bijvoorbeeld op het Pieterpad. Als je weet waar je op moet letten is het makkelijker om zelf je pad te vinden en volgen.
Mooie uitleg van de UGent over Jobcrafting, of zoals Belgen zeggen baanboetseren 🙂 , is een manier om de inhoud van je werk zelf vorm te geven zodat het beter aansluit bij jouw kwaliteiten. M.a.w. het is een manier om je werkplezier te verhogen.
Er zijn verschillende manieren om dit te doen: b.v. 1. taakcraften, 2. relationeel craften en 3. cognitief craften. Bij de 1e breng je veranderingen aan in de aard van je taken of in de timing ervan. Bij de 2e focus je je meer op de relaties op je werk. Als 3e probeer je de mindset hoe je over je werk denkt te veranderen. De elementen die worden genoemd raken deels het Job Characteristicts Model van Hackman & Oldman. Dit is een model waarmee je werktevredenheid, werkmotivatie en werkprestatie wordt gemeten. Ook een mooie methode om je baan mee te boetseren. 😀
Je kan natuurlijk ook proberen invloed uit te oefenen op alle drie de factoren, deze vullen elkaar namelijk ook aan. Als je invloed uitoefent op elk van de genoemde factoren vergroot dit de kans op je werkplezier.
Een loopbaancoach kan je in een paar gesprekken helpen ontdekken: welke factoren in je werk voor jou belangrijk zijn, hoe jij de sociale contacten op je werk ziet of om je handvatten te geven om te leren omdenken.
Zo aan het begin van het nieuwe jaar zie ik veel berichtjes voorbij komen van mensen die in nieuwe functies gestart zijn. Maar ook veel mensen die terugkijken op 2023 en vooruit kijken naar 2024. Richting de toekomst kijken heeft in mijn ogen altijd wel iets magisch. Een vorm van dagdromen over hoe dingen eruit zouden kunnen zien. Je hebt een doek voor je en je kan die inkleuren zoals je zelf wilt. Het mooie eraan is dat het je energie geeft. Dat je zin krijgt om nieuwe dingen te ondernemen! In de positieve psychologie wordt dit gegeven veel gebruikt. Maar bv ook in de sport. Belangrijk daarbij is natuurlijk dat je het jezelf gunt hierbij de ietwat roze getinte bril op te zetten. De iets te zwartgallige bril geeft juist het tegenovergestelde gevoel. Dan ga je apen en beren op de weg zien. Iets wat duidelijk niet helpt als je iets wilt gaan ondernemen. Met andere woorden dromen met een gezonde dosis optimisme en zelfwaardering kan geen kwaad. Het kan je helpen harder te gaan werken om je doelen te bereiken. Het geloof in eigen kunnen wordt self-efficacy genoemd. Als je daadwerkelijk gelooft in je eigen kunnen ten aanzien van een bepaalde taak, dan is de kans ook groter dat je er voor zult gaan en minder snel opgeeft bij tegenslagen (en dan bedoel ik niet op de Trumpiaanse manier, dat is de doorgeslagen way en heet narcisme 😁 ). Baby's en kinderen hebben hier gelukkig enorme ladingen van. Kijk maar eens hoe hard ze proberen om te gaan staan of lopen. Of om dat fietsen onder de knie te krijgen. Dit geloof in eigen kunnen sterkt je ook in het omgaan met falen en feedback. Met andere woorden PIPI HAD GELIJK!!
Het recept voor 2024? Ik wens jullie allen een gezonde dosis self-efficacy toe. Mix wat realiteitszin uit je ervaringen van 2023 met een je dromen, vooruitzichten en doelen voor 2024. Dus stap als een Pipi in de cockpit, maak je droomvlucht door de wolken en kijk wat de horizon te bieden heeft! Het kan je straks net even dat setje geven om in de goede richting door te blijven lopen 😎
